بازی استراتژیک یا بازی استراتژیک بازی‌ای است که در آن مهارت‌های تصمیم‌گیری غیراجباری و اغلب مستقل بازیکنان در تعیین نتیجه اهمیت بالایی دارد. تقریباً همه بازی‌های استراتژی نیاز به تفکر درونی درخت تصمیم و معمولاً آگاهی موقعیتی بسیار بالایی دارند. اصطلاح “استراتژی” در نهایت از یونانی به معنای عمومیت گرفته شده است. تفاوت آن با “تاکتیک” در این است که به طرح کلی چیزها اشاره دارد، در حالی که “تاکتیک” به سازماندهی و اجرا اشاره دارد.

یک بازی ویدئویی استراتژی یک ژانر بازی ویدیویی است که بر تفکر ماهرانه و برنامه ریزی برای رسیدن به پیروزی تمرکز دارد.[1] بر چالش های استراتژیک، تاکتیکی و گاهی لجستیکی تاکید دارد. بسیاری از بازی ها همچنین چالش های اقتصادی و اکتشاف را ارائه می دهند. آنها به طور کلی به چهار زیر گروه تقسیم می شوند، بسته به اینکه بازی مبتنی بر نوبت است یا زمان واقعی، و اینکه آیا بازی بر استراتژی یا تاکتیک تمرکز می کند.

نمونه هایی از بازی های استراتژیکی اندروید

• تمدن
• جنگ های صلیبی
• ژنرال
• کلش اف کلنز
• کلش رویال
• ایمپایر کانست

اگرچه بازی‌های اکشن زیادی وجود دارند که شامل تفکر استراتژیک می‌شوند، اما به ندرت به عنوان بازی‌های استراتژی طبقه‌بندی می‌شوند.[3] یک بازی استراتژی معمولاً از نظر وسعت بزرگتر است، و تأکید اصلی آنها بر توانایی بازیکن برای پیشی گرفتن از حریف است.[3] بازی‌های استراتژیک به ندرت شامل یک چالش فیزیکی می‌شوند، و تمایل دارند بازیکنانی که دارای تفکر استراتژیک هستند را در هنگام انجام آن آزار می‌دهند.[2] در مقایسه با ژانرهای دیگر مانند بازی های اکشن یا ماجراجویی که در آن یک بازیکن با دشمنان زیادی روبرو می شود، بازی های استراتژی معمولاً سطحی از تقارن بین طرفین را شامل می شوند. هر طرف عموماً به منابع و اقدامات مشابهی دسترسی دارد و نقاط قوت و ضعف هر یک از طرفین به طور کلی متعادل است.[2]

اگرچه بازی های استراتژی شامل چالش های استراتژیک، تاکتیکی و گاهی تدارکاتی هستند، اما از بازی های پازلی متمایز هستند. یک بازی استراتژیک نیاز به برنامه ریزی حول درگیری بین بازیکنان دارد، در حالی که بازی های پازلی نیاز به برنامه ریزی جداگانه دارند. بازی های استراتژی نیز از شبیه سازی های ساخت و ساز و مدیریتی متمایز هستند که شامل چالش های اقتصادی بدون هیچ گونه مبارزه ای می شود. این بازی‌ها ممکن است مقداری درگیری را در خود جای دهند، اما با بازی‌های استراتژی متفاوت هستند، زیرا بر نیاز به اقدام مستقیم علیه حریف تأکید نمی‌کنند.[2]

اگرچه بازی‌های استراتژی شبیه بازی‌های ویدئویی نقش‌آفرینی هستند، زیرا بازیکن باید واحدهایی را با ویژگی‌های عددی مختلف مدیریت کند، بازی‌های RPG معمولاً تعداد کمتری از شخصیت‌های منحصربه‌فرد را تشکیل می‌دهند، در حالی که بازی‌های استراتژی روی تعداد بیشتری از واحدهای تقریباً مشابه تمرکز دارند. 2]